Pogrzeb za życia
Pogrzeb to bardzo ważna ceremonia. Zmarły żegna się z doczesnym światem, nie ma próby generalnej, ani powtórek. Mówi się, że pogrzeby organizuje się dla żywych, a nie zmarłych – i w pewnym sensie to prawda. Zmarły nie zobaczy przecież swojego pożegnania, nie będzie wiedział, kto w nim uczestniczył, jaką trumnę lub kwiaty wybrali najbliżsi – […]
Czytaj więcejMalarze pochówków
Motyw pogrzebu w malarstwie przedstawiano na różne sposoby – nowoczesne i tradycyjne, portretując zarówno osoby znane, jak i zwykłych śmiertelników. Zachęcam do przeglądu najbardziej znanych arcydzieł światowego malarstwa z wątkiem funeralnym w tle. Gustave Courbet, „Pogrzeb w Ornans” W 1849 roku Courbet zaczął interesować się malarstwem monumentalnym. Był wówczas stosunkowo mało znanym artystą, ale zyskał […]
Czytaj więcejNie tylko czerń
W Polsce trudno wyobrazić sobie pogrzeb, na którym żałobnicy ubrani są na biało lub niebiesko. Jednak w wielu krajach na świecie ból po stracie bliskiego nierzadko symbolizowany jest przez inne kolory. Żółty, czerwony, biały… – różne kultury nadają kolorom odmienne, niekiedy przeciwstawne znaczenie. W naszym kręgu kulturowym kolorem kojarzącym się z żałobą jest czerń. Jeśli […]
Czytaj więcejTabu niejedno ma imię
Tabu to w najogólniejszym sensie głęboki i fundamentalny zakaz kulturowy, którego złamanie powoduje spontaniczną i niejednokrotnie gwałtowną reakcję ze strony ogółu przedstawicieli tej kultury, gdyż jest przez nich odbierane jako zamach na całą strukturę tej kultury i jej integralność. Tabu może obejmować czynności, miejsca, przedmioty lub osoby. W najczystszym i najpierwotniejszym znaczeniu terminu czynności te, […]
Czytaj więcejStećci – nagrobki olbrzymów
Nazywano je greckimi grobami, cmentarzem olbrzymów czy wieczną siedzibą. Stećci, czyli średniowieczne nagrobki znajdujące się na terenach Bałkanów, do dzisiaj zachwycają turystów. Wyraz „stećci” pochodzi od czasownika „stać” i oznacza wysoki, stojący kamień. Stećci (mianownik liczby pojedynczej brzmi stećak) można zobaczyć w każdym rejonie Bałkan, choć większość zachowanych nagrobków leży na terytorium Bośni i Hercegowiny. […]
Czytaj więcejWszechświat zamknięty w ludzkich prochach
Pomysłów, w jaki sposób i do czego można wykorzystać prochy zmarłych, nie brakuje. Okazuje się, że można je również sfotografować z kosmicznym wręcz efektem! ZDJĘCIA POCHODZĄ ZE STRONY PROJEKTU: https://www.lensculture.com/projects/410923-dead-soon Fotografie, które są ilustracją do tego artykułu, przedstawiają zdjęcia prochów wykonane przez artystkę multimedialną Gabrielę Reyes Fuchs. Zostały zrobione pod mikroskopem o dużym powiększeniu na […]
Czytaj więcejWileński klejnot
Zwiedzając Wilno grzechem byłoby nie zajrzeć na cmentarz na Rossie. Nie odwiedzając go to tak, jakby być w Paryżu i nie zobaczyć… wieży Eiffla. Cmentarz ten jest wyjątkowy z kilku powodów. Respekt już budzi jego rozmiar to 26 tys.nagrobków na prawie 11 hektarach. Tu każdy znajdzie coś dla siebie. Miłośnicy historii i sztuki sepulkralnej mogą […]
Czytaj więcejSzukając dawnego Torunia: Cmentarz św. Jerzego
Stolica województwa kujawsko-pomorskiego to nie tylko pierniki, Mikołaj Kopernik i ruiny zamku krzyżackiego. Podczas wizyty w Toruniu warto udać się na spacer po cmentarzu św. Jerzego, najstarszej nekropolii w mieście. Historia cmentarza sięga 1811 r., ale okolica, w której znajduje się nekropolia, miała tradycje grzebalne już od średniowiecza. W czasach nowożytnych, przy okazji wznoszenia fortyfikacji, […]
Czytaj więcejCmentarz Jeżycki – przepiękny i nieodkryty
Tej nekropolii nie znajdziecie w przewodnikach po Poznaniu, a z pewnością warto ją odwiedzić. Choćby dla niecodziennej rzeźby autorstwa Igora Mitoraja, która zdobi grobowiec rodziny Kulczyków. Nekropolia przy ul. Nowina 4 w Poznaniu nie jest oczywistym wyborem, jeśli chodzi o zwiedzanie tego typu obiektów. Bardziej znany jest zabytkowy Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan, gdzie znajduje się wiele […]
Czytaj więcejCisza sprzyja wiecznemu odpoczynkowi, czyli o przesądach pogrzebowych w dawnej Polsce. Część 2
„Przechodź spokojnie przez hałas i pośpiech i pamiętaj, jaki spokój można znaleźć w ciszy” – śpiewano w „Piwnicy pod Baranami”. Lud dawnej Polski wychodził z założenia, że cisza sprzyja również odpoczynkowi wiecznemu, dlatego nieboszczyka należy zostawić w – nomen omen – świętym spokoju. CZYTAJ RÓWNIEŻ POZOSTAŁE CZĘŚCI:Część 1: Gdy do domu wleci ptaszekCzęść 2: Cisza sprzyja […]
Czytaj więcej